Senad Alić, (Sarajevo – Bosnië, 1960) groeide op in Priboj( Servie), een stad op een drielandenpunt in voormalig Joegoslavië. Hij studeerde af aan de universiteit van Nis (Servië).  In Joegoslavië schilderde Senad vooral landschappen. Sinds zijn vertrek in 1992 en komst naar Nederland verschenen mensen op zijn doeken en verdwenen de landschappen. De laatste jaren zet hij zijn figuratie onder druk. In laag op laag opgebouwde schilderijen zijn de figuren meer geabstraheerd, vervormd en onherkenbaar. Wat voelbaar is soms een gevoel van hoop, dromen, nostalgie, verlies, maar ook wanhoop, angst, verlies.

Sommige werken van deze kunstenaar stralen van rust, bijna idyllisch, een ontspannen tafereel. Maar als je er langer naar kijkt, krijg je het gevoel dat op elk moment iets kan gebeuren, waardoor alles kan veranderen. Voor zijn werk heeft hij een prijs gekregen op de kunst Biënnale in Florence. Werk van Senad is te vinden in verschillende collecties in het binnen- en buitenland. Senad is gastdocent op hoge scholen en het Pabo onderwijs. Staat vaak op congressen, bijeenkomsten en op basis van zijn schilderijen en eigen ervaringen hij vertelt over de ontmoeting-botsing van diverse culturen, kracht van kunst als communicatie middel, eigen opvoeding in Socialistisch Joegoslavië en opvoeding van eigen kinderen hier in Nederland, etc.

“Senad is een kunstenaar die weeft door het verleden, heden en toekomst.”  Annemarie de Wildt (Curator bij Amsterdam museum)

Over het boek “Was het zo”
Ik ben beeldend kunstenaar, maar heb naast tekenen en schilderen ook altijd geschreven. Het zijn soms gedachten, soms korte verhalen, vaak geïnspireerd door eigen ervaringen. Over het opgroeien in het socialistische Joegoslavië, over de cultuur, het geloof, de val van het communisme en de opkomst van het nationalisme, over kunst, de oorlog, het vertrek en de komst in het asielzoekerscentrum en Amsterdam. Het wordt een boek met verhalen, schetsen en tekeningen uit verschillende periodes.

www.senadalic.nl